Apache HTTP Sunucusu Sürüm 2.2
Apache MPM Ortak Yönergeleri
Açıklama: | Birden fazla Çok Süreçlilik Modülü (MPM) tarafından gerçeklenmiş yönergeler bütünü. |
---|---|
Durum: | MPM |
AcceptMutex Yönergesi
Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokmak için kullandığı yöntemi belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | AcceptMutex Default|yöntem |
Öntanımlı: | AcceptMutex Default |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker |
AcceptMutex
yönergesi Apache HTTPd Sunucusunun
ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya
sokmak için kullandığı yöntemi
belirler. Apache 2.0’dan önce, yöntem sadece derleme sırasında
seçilebiliyordu. Kullanılacak en uygun yöntem mimariye ve platforma aşırı
derecede bağımlıdır. Bu konuda daha ayrıntılı bilgi edinmek için Başarım Arttırma İpuçları belgesine
bakabilirsiniz.
Bu yönergeye değer olarak Default
belirtilmişse derleme
sırasında seçilen öntanımlı yöntem kullanılacaktır. Diğer olası yöntemler
aşağıda listelenmiştir. Tüm yöntemlerin tüm platformlarda mevcut
olmadığına dikkat ediniz. Eğer belirtilen yöntem mevcut değilse hata
günlüğüne mevcut yöntemlerin listesini içeren bir ileti yazılacaktır.
flock
LockFile
yönergesi ile belirtilen dosyayı kilitlemek içinflock(2)
sistem çağrısı kullanılır.fcntl
LockFile
yönergesi ile belirtilen dosyayı kilitlemek içinfcntl(2)
sistem çağrısı kullanılır.posixsem
- Muteksleri gerçeklemek için POSIX uyumlu semaforlar kullanılır.
pthread
- POSIX Evreleri (PThreads) belirtimi tarafından gerçeklenen muteksler kullanılır.
sysvsem
- Muteksleri gerçeklemek için SysV tarzı semaforlar kullanılır.
Sisteminiz için derleme sırasında seçilmiş öntanımlı yöntemi öğrenmek
isterseniz LogLevel
yönergesine
debug
değerini atayabilirsiniz. Öntanımlı AcceptMutex
, ErrorLog
ile belirtilen günlük dosyasına yazılacaktır.
Uyarı
Çoğu sistemde, pthread
seçeneği seçildiği takdirde,
AcceptCntl
muteksi tutulurken bir çocuk süreç anormal
şekilde sonlanırsa, muteksi kurtarmak için sunucunun elle yeniden
başlatılması gerekecektir.
Solaris, bir muteks tutulurken, bir çocuk süreç anormal şekilde sonlandıktan sonra muteksin Apache tarafından kurtarılmasına imkan veren bir mekanizma sağlaması sebebiyle diğerlerinden ayrılır.
Sisteminiz pthread_mutexattr_setrobust_np()
işlevini
gerçekliyorsa pthread
seçeneğini gönül rahatlığıyla
kullanabilirsiniz.
ChrootDir Yönergesi
Açıklama: | Başlatıldıktan sonra Apache’nin chroot(8) yapacağı dizin |
---|---|
Sözdizimi: | ChrootDir /dizin/yolu/ |
Öntanımlı: | none |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | event , prefork , worker |
Uyumluluk: | Apache 2.2.10 ve sonrasında mevcuttur. |
Bu yönerge sunucu başlatıldıktan sonra istekleri kabul etmeye
başlamadan önce sunucunun belirtilen dizine chroot
(8)
yapmasını söyler.
Sunucuyu chroot altında çalıştırmanın basit bir işlem olmadığını ve özellikle CGI veya PHP gibi betikler çalıştırıyorsanız bazı ek ayarlamaların yapılması gerektiğini unutmayınız. Bu özelliği kullanmaya çalışmadan önce chroot işlemi hakkında yeterli bilgiye sahip olduğunuzdan emin olmalısınız.
CoreDumpDirectory Yönergesi
Açıklama: | core dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin geçmeye
çalışacağı dizin. |
---|---|
Sözdizimi: | CoreDumpDirectory dizin |
Öntanımlı: | Öntanımlı değer için aşağıdaki açıklamaya bakınız |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_winnt , prefork , worker |
Bu yönerge core
dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin
geçmeye çalışacağı dizini belirler. ServerRoot
dizini öntanımlı dizin olmakla
birlikte, bu dizin kullanıcılar tarafından yazılabilir bir dizin
olmadığından bir core
dosyası dökümlenmez. Hata ayıklama
amacıyla bir core
dosyası dökümlemek isterseniz farklı bir
yer belirtmek için bu yönergeyi kullanabilirsiniz.
Linux üzerinde core
dökümlemek
Apache root olarak başlatılıp başka bir kullanıcıya geçilirse Linux
çekirdeği süreç tarafından yazılabilir olsa bile core
dökümlemeyi iptal eder. Eğer
CoreDumpDirectory
yönergesi ile açıkça bir
dizin belirtirseniz, Apache (2.0.46 ve sonraki sürümleri), Linux 2.4 ve
sonrasında core
dökümlemeyi yeniden
etkinleştirecektir.
BSD üzerinde core
dökümlemek
BSD-sistemlerde (FreeBSD gibi) suid-çalıştırılabilirlerinin
core
dökümlemesini etkinleştirmek için
kern.sugid_coredump
değişkenine 1 atayın.
EnableExceptionHook Yönergesi
Açıklama: | Bir çöküş sonrası olağandışılık eylemcilerini çalıştıracak kancayı etkin kılar. |
---|---|
Sözdizimi: | EnableExceptionHook On|Off |
Öntanımlı: | EnableExceptionHook Off |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker |
Uyumluluk: | Sürüm 2.0.49 ve sonrasında mevcuttur |
Güvenlik sebebiyle bu yönerge sadece Apache
--enable-exception-hook
seçeneği ile yapılandırılmışsa
kullanılabilir olacaktır. Bu, harici modüllerin eklenmesine ve bir çocuk
sürecin çöküşü sonrası bir şeyler yapmaya izin veren bir kancayı etkin
kılar.
Bu kancayı kullanan iki modül (mod_whatkilledus
ve
mod_backtrace
) zaten vardır. bunlar hakkında daha fazla bilgi
edinmek için Jeff Trawick'in EnableExceptionHook sitesine bakabilirsiniz.
GracefulShutdownTimeout Yönergesi
Açıklama: | Sunucunun nazikçe kapatılmasının ardından ana süreç çıkana kadar geçecek süre için bir zaman aşımı belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | GracefulShutDownTimeout saniye |
Öntanımlı: | GracefulShutDownTimeout 0 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker , event |
Uyumluluk: | Sürüm 2.2 ve sonrasında mevcuttur |
GracefulShutdownTimeout
yönergesi, sunucuya
"nazikçe dur" sinyali gönderildikten sonra mevcut bağlantılara hizmet
sunmaya daha kaç saniye devam edebileceğini belirtir.
Bu değerin 0
olarak belirtilmesi, sunucunun bekleyen bütün
isteklere hizmet sunumu tamamlanıncaya kadar (gerekirse sonsuza kadar)
bekleyebileceği anlamına gelir.
Group Yönergesi
Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı grubu belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | Group unix-grubu |
Öntanımlı: | Group #-1 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpmt_os2 , prefork , worker |
Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. |
Group
yönergesi, sunucunun hangi grup altında
isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
sunucunun root
olarak çalıştırılmış olması gerekir.
Sunucuyu root
dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
sunucu belirtilen gruba geçemez ve kullanıcının kendi grubunda
çalışmaya devam eder. unix-grubu şunlardan biri olabilir:
- Bir grup adı
- Gruba ismiyle başvurulur.
#
ardından grup numarası- Gruba numarası ile başvurulur.
Örnek
Group www-group
Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
sistem yöneticileri nobody
grubunu kullanırlar fakat
bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da değildir.
Güvenlik
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
Group
(veya User
) yönergesine değer olarak
root
atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost>
taşıyıcısı içinde kullanımı
artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec
için
yapılandırırken SuexecUserGroup
yönergesini
kullanınız.
Listen Yönergesi
Açıklama: | Sunucunun dinleyeceği IP adresini ve portu belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | Listen [IP-adresi:]port-numarası
[protokol] |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker , event |
Uyumluluk: | Apache 2.0’dan beri gerekli yönergelerden biridir. protokol argümanı 2.1.5 sürümünde eklenmiştir. |
Listen
yönergesi Apache’yi sadece belli IP
adreslerini ve portlarını dinlemeye sevkeder.
Listen
artık belirtilmesi zorunlu yönergelerden
biridir. Yapılandırma dosyasında bulunmadığı takdirde sunucu
başlatılırken başarısız olacaktır. Bu Apache Sunucusunun önceki
sürümünde böyle değildi.
Listen
yönergesi Apache’ye, sadece belli
portlardan veya IP adresi ve port çiftlerinden gelen istekleri kabul
etmesini söyler. Eğer sadece port numarası belirtilmişse sunucu
belirtilen portu bütün ağ arabirimlerinde dinleyecektir. Eğer portla
birlikte bir IP adresi de belirtilmişse, sunucu belirtilen portu sadece
belirtilen arabirimden dinleyecektir.
Çok sayıda IP adresi ve port belirtmek için çok sayıda
Listen
yönergesi kullanılabilir. Sunucu bu
durumda belirtilen bütün IP adreslerinden ve portlardan gelecek
isteklere yanıt verecektir.
Örneğin sunucunun hem port 80 hem de port 8000’den istek kabul etmesini istiyorsanız bunu şöyle belirtebilirsiniz:
Listen 80
Listen 8000
Sunucunun belirtilen iki ağ arabiriminden ve port numarasından gelen bağlantıları kabul etmesi için şu yapılandırmayı kullanabilirsiniz:
Listen 192.170.2.1:80
Listen 192.170.2.5:8000
IPv6 adresleri belirtilirken örnekteki gibi köşeli ayraçlar arasına alınmalıdır:
Listen [2001:db8::a00:20ff:fea7:ccea]:80
İsteğe bağlı protocol argümanı çoğu yapılandırmada gerekli
değildir. Belirtilmediği takdirde. port 443 için https
ve
tüm diğer portlar için http
öntanımlıdır. Protokol, isteği
hangi modülün elde edeceğinin ve AcceptFilter
yönergesi ile protokole özgü
hangi en iyilemelerin uygulanacağının saptanmasında kullanılır.
Protokol belirtme ihtiyacını sadece standartdışı portlar
çalıştırıyorsanız duyarsınız. Örneğin, port 8443 üzerinde bir
https
sitesi çalıştırmak istiyorsanız bunu şöyle
belirtebilirsiniz:
Listen 192.170.2.1:8443 https
Hata durumu
Aynı IP adresi ve portun çok sayıdaListen
yönergesinde belirtilmesi bir "adres kullanımda" (Address already
in use
) hatasına yol açar.
Ayrıca bakınız:
ListenBackLog Yönergesi
Açıklama: | Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğunu belirler |
---|---|
Sözdizimi: | ListenBacklog kuyruk-uzunluğu |
Öntanımlı: | ListenBacklog 511 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker |
Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğu. Genellikle bu ayar ne
gerekir ne de istenir. Ancak bazı sistemlerde TCP SYN yüklenme
saldırılarına karşı bu değerin arttırılması gerekebilir.
kuyruk-uzunluğu parametresi için listen(2)
işlevinin açıklamasına bakınız.
Bu değer çoğunlukla işletim sistemi tarafından daha küçük bir sayıyla sınırlanır. Bu, işletim sistemine bağlı olarak değişiklik gösterir. Ayrıca, çoğu işletim sisteminin kuyruk-uzunluğu parametresi ile ne belirttiğinize bakmaksızın kendisi için atanmış değeri (fakat normal olarak daha büyüğünü) kullanacağına dikkat ediniz.
LockFile Yönergesi
Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokarken kullandığı kilit dosyasının yerini belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | LockFile dosya |
Öntanımlı: | LockFile logs/accept.lock |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker |
LockFile
yönergesi, AcceptMutex
yönergesi fcntl
veya flock
değeri ile belirtildiği takdirde kullanılan
kilit dosyasının yerini belirler. Bu yönerge normalde öntanımlı
değeriyle bırakılır. Değişmesini gerektiren ana sebep, logs
dizininin ağ dosya sisteminde (NFS) yeralması halinde kilit
dosyasının bir yerel diskte saklanması gereğidir. Ana sürecin
süreç kimliği dosyaya kendiliğinden eklenir.
Güvenlik
Bu dosyayı herkesin yazabildiği /var/tmp
gibi bir dizine
koymaktan kaçınmak gerekir. Çünkü, bu takdirde, birileri sunucunun
hizmet sunmaya başlarken oluşturacağı kilit dosyası ile aynı isimde
bir dosya oluşturarak hizmet reddi saldırısı (DoS) başlatabilir.
Ayrıca bakınız:
MaxClients Yönergesi
Açıklama: | Aynı anda işleme sokulacak azami bağlantı sayısı |
---|---|
Sözdizimi: | MaxClients sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , prefork , worker |
MaxClients
yönergesi aynı anda işleme sokulacak
bağlantı sayısını sınırlamak için kullanılır. MaxClients
bağlantı isteğinden fazlası geldiği takdirde bu
istekler normal olarak kuyruğa alınıp bekletilir. Kuyrukta bekletilecek
isteklerin azami sayısı ise ListenBacklog
yönergesi ile belirlenir. İstek sunmakta olan
çocuk süreçlerden biri serbest kaldığında bekletilen bağlantılardan
birine hizmet sunulmaya başlanır.
Evreli olmayan sunucularda (prefork
gibi)
MaxClients
yönergesi istekleri sunmak için
başlatılacak çocuk süreçlerin azami sayısını belirler. Öntanımlı değer
256 olup bu değeri arttırmak isterseniz ServerLimit
değerini de
arttırmalısınız.
Çok evreli ve melez sunucularda (beos
veya
worker
gibi) MaxClients
yönergesi istemcilere hizmet verecek evre sayısını sınırlar. Öntanımlı
değer beos
için 50
iken melez MPM’ler için
ServerLimit
ile ThreadsPerChild
çarpımıdır (16 x
25
). Bu bakımdan MaxClients
değerini 16
süreçten fazlasına ayarlamak için ServerLimit
değerini de
arttırmalısınız.
MaxMemFree Yönergesi
Açıklama: | free() çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının
ayırmasına izin verilen azami bellek miktarını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | MaxMemFree kB-sayısı |
Öntanımlı: | MaxMemFree 0 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , prefork , worker , mpm_winnt |
MaxMemFree
yönergesi, free()
çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının ayırmasına izin verilen azami
bellek miktarını kB cinsinden belirler. Bir değerle belirtilmediğinde
veya 0
değeriyle belirtildiğinde eşik sınırsız
olacaktır.
MaxRequestsPerChild Yönergesi
Açıklama: | Tek bir çocuk sürecin ömrü boyunca işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır. |
---|---|
Sözdizimi: | MaxRequestsPerChild sayı |
Öntanımlı: | MaxRequestsPerChild 10000 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | mpm_netware , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker |
MaxRequestsPerChild
yönergesi, tek bir çocuk
sürecin işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır.
MaxRequestsPerChild
istekten sonra çocuk süreç
ölür. Eğer MaxRequestsPerChild
için
0
belirtilmişse sürecin ömrü sonsuz olacaktır.
Sıfırdan farklı öntanımlı değerler
mpm_netware
ve mpm_winnt
için
öntanımlı değer 0
’dır.
MaxRequestsPerChild
için sıfırdan farklı bir
değer belirtilmesi sürecin kullanacağı bellek miktarını sınırlamak
suretiyle olası bellek sızıntılarını engeller.
Ek Bilgi
KeepAlive
isteklerinde sadece
ilk istek bu sınıra uygun sayılır. Etkisi ise, davranışın çocuk süreç
başına bağlantı sayısının sınırlanması şeklinde
değişmesidir.
Öntanımlı Yapılandırma
Öntanımlı (derleme sırasında atanan) değer (10000), yapılandırmada
hiçbir MaxRequestsPerChild
yönergesi bulunmadığı
durumda kullanılır. Öntanımlı yapılandırma,
"MaxRequestsPerChild 0" dahil pek çok öntanımlı yapılandırma yönergesi
içerir.
MaxSpareThreads Yönergesi
Açıklama: | Boştaki azami evre sayısını belirler |
---|---|
Sözdizimi: | MaxSpareThreads number |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpmt_os2 , worker |
Boştaki azami evre sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker
için MaxSpareThreads 250
öntanımlıdır. Bu MPM boştaki evreleri sunucu genelinde izler. Eğer
sunucuda çok fazla boşta evre varsa, sunucu boştaki evrelerin sayısı bu
sınırın altına inene kadar çocuk süreçleri öldürür.
mpm_netware
için MaxSpareThreads 100
öntanımlıdır. Bu MPM tek bir süreç olarak çalıştığından boştaki evre
sayısı aynı zamanda sunucu genelinde boştaki evre sayısıdır.
beos
ve mpmt_os2
MPM’leri
mpm_netware
gibidir. beos
için
MaxSpareThreads 50
öntanımlıyken mpmt_os2
için öntanımlı değer 10
’dur.
Kısıtlamalar
MaxSpareThreads
için değer aralığı sınırlıdır.
Apache belirtilen değeri aşağıdaki kurallara uygun olarak
kendiliğinden düzeltecektir:
mpm_netware
modülü, değerinMinSpareThreads
değerinden küçük olmasını gerektirir.worker
için değer,MinSpareThreads
veThreadsPerChild
toplamına eşit veya büyük olmak zorundadır.
Ayrıca bakınız:
MinSpareThreads Yönergesi
Açıklama: | İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | MinSpareThreads sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpmt_os2 , worker |
İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker
için MinSpareThreads 75
öntanımlıdır ve bu modüller boştaki evreleri sunucu genelinde
izler. Eğer sunucuda boştaki evre sayısı yetersizse, sunucu boştaki
evrelerin sayısı bu sınırın üstüne çıkana kadar çocuk süreç
oluşturur.
mpm_netware
için MinSpareThreads 10
öntanımlıdır ve tek süreç kendisi olduğundan izleme sunucu genelinde
yapılır.
beos
ve mpmt_os2
modülleri
mpm_netware
gibidir. beos
için
MinSpareThreads 1
öntanımlı iken mpmt_os2
için öntanımlı değer 5
’tir.
Ayrıca bakınız:
PidFile Yönergesi
Açıklama: | Ana sürecin süreç kimliğinin (PID) kaydedileceği dosyayı belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | PidFile dosya |
Öntanımlı: | PidFile logs/httpd.pid |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker |
PidFile
yönergesi, sunucunun artalan sürecinin
süreç kimliğinin kaydedileceği dosyayı belirler. Dosya ismi mutlak dosya
yoluyla belirtilmemişse dosya yolunun ServerRoot
dizinine göre belirtildiği kabul
edilir.
Örnek
PidFile /var/run/apache.pid
Sunucuya sinyal gönderebilmek çoğunlukla işe yarar. Böylece ErrorLog
ve TransferLog
dosyaları kapatılıp
yeniden açılır ve yapılandırma dosyaları yeniden okunur. Bu,
PidFile
dosyasında belirtilen süreç kimliğine bir
SIGHUP (kill -1) sinyali gönderilerek yapılır.
Günlük dosyasının yeri ve güvenlik ile ilgili
uyarılar PidFile
dosyası içinde sözkonusu
olabilir.
Ek Bilgi
Apache 2’de sunucuyu (yeniden) başlatırken veya durdururken sadece
apachectl
betiğini kullanmanız önerilir.
ReceiveBufferSize Yönergesi
Açıklama: | TCP alım tamponu boyu |
---|---|
Sözdizimi: | ReceiveBufferSize bayt-sayısı |
Öntanımlı: | ReceiveBufferSize 0 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker |
Sunucu TCP alım tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır.
0
değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
kullanacaktır.
ScoreBoardFile Yönergesi
Açıklama: | Çocuk süreçler için eşgüdüm verisini saklamakta kullanılan dosyanın yerini belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | ScoreBoardFile dosya-yolu |
Öntanımlı: | ScoreBoardFile logs/apache_runtime_status |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_winnt , prefork , worker |
Apache ana ve çocuk süreçler arasında iletişim için bir çetele tutar. Bazı mimariler bu iletişimi kolaylaştırmak için bir dosya gerektirir. Eğer yönerge belirtilmezse Apache çeteleyi önce tamamen bellekte oluşturmayı dener (anonim paylaşımlı bellek kullanarak); bunda başarılı olamazsa dosyayı diskte oluşturmaya çalışacaktır (paylaşımlı belleğe eşlemli dosya kullanarak). Bu yönergenin belirtilmesi Apache sunucusunun dosyayı daima diskte oluşturmasına sebep olur.
Örnek
ScoreBoardFile /var/run/apache_runtime_status
Paylaşımlı belleğe eşlemli dosya, çeteleye doğrudan erişmesi gereken üçüncü parti uygulamalar için yararlıdır.
Eğer ScoreBoardFile
yönergesi ile bir dosya
belirtecekseniz, dosyayı bir RAM diske yerleştirerek hız artışı
sağlayabilirsiniz. Fakat, günlük dosyası yerleştirme ve güvenlik ile ilgili uyarılara
benzer uyarılara karşı dikkatli olunuz.
Ayrıca bakınız:
SendBufferSize Yönergesi
Açıklama: | TCP tamponu boyu |
---|---|
Sözdizimi: | SendBufferSize bayt-sayısı |
Öntanımlı: | SendBufferSize 0 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware , mpm_winnt , mpmt_os2 , prefork , worker |
Sunucu TCP gönderim tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır. Yüksek hızlı yüksek yataklık süresi için standart işletim sistemi öntanımlılarını arttırmak çok yararlıdır (örneğin, kıtalar arası hızlı borularda olduğu gibi 100 ms civarında).
0
değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
kullanacaktır.
Yüksek hızlı yüksek yataklık süreli bağlantılarda daha iyi başarım elde etmek için işletim sisteminizde bazı yapılandırmalara gitmeniz gerekebilir.
Bazı işletim sistemlerinde daha büyük bir
SendBufferSize
ile sonuçlanan TCP davranışındaki
değişiklikler, EnableSendfile
yönergesine OFF atanmadıkça görülmeyebilir. Bu etkileşim sadece duruk
dosyalarda ortaya çıkar.
ServerLimit Yönergesi
Açıklama: | Ayarlanabilir süreç sayısının üst sınırını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | ServerLimit sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker |
prefork
modülü söz konusu olduğunda bu yönerge, Apache
sürecinin ömrü boyunca MaxClients
yönergesine atanabilecek
azami değeri belirler. worker
modülü sözkonusu
olduğunda ise, Apache sürecinin ömrü boyunca MaxClients
yönergesine atanabilecek
azami değeri ThreadLimit
ile
birlikte belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma sırasında
değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat MaxClients
değişiklikleri dikkate
alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
ServerLimit
gereğinden yüksek bir değere
ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
ServerLimit
ve MaxClients
değerleri sistemin
işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir.
Bu yönergeyi prefork
modülü ile sadece MaxClients
yönergesine 256’dan
(öntanımlı) daha büyük bir değer atayacaksanız kullanınız. Bu yönergeye
MaxClients
için atamak
istediğiniz değerden fazlasını atamayınız.
worker
modülü söz konusu olduğunda bu yönergeyi
MaxClients
ve
ThreadsPerChild
ayarları 16
sunucu sürecinden (16 öntanımlıdır) fazlasını gerektiriyorsa
ayarlayınız. Bu yönergeye MaxClients
ve ThreadsPerChild
için gerekli gördüğünüz
sunucu süreci sayısından fazlasını atamayınız.
Ek Bilgi
Sunucu içinde derlenmiş olarak ServerLimit 20000
şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (prefork
için
200000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
açmasını engellemek için düşünülmüştür.
Ayrıca bakınız:
StartServers Yönergesi
Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | StartServers sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | mpmt_os2 , prefork , worker |
StartServers
yönergesi, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. Süreç sayısı
normal olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
gerektirecek küçük bir sebep vardır.
Öntanımlı değer MPM’den MPM’e fark eder. Öntanımlı değer
worker
için 3
iken
prefork
için 5
ve
mpmt_os2
için 2
’dir.
StartThreads Yönergesi
Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | StartThreads sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | beos , mpm_netware |
StartThreads
yönergesi, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. Evre sayısı normal
olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
gerektirecek küçük bir sebep vardır.
mpm_netware
için StartThreads 50
öntanımlı olup, sadece tek bir süreç olduğundan, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı 50
’dir.
beos
için StartThreads 10
öntanımlı olup
sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı
10
’dur.
ThreadLimit Yönergesi
Açıklama: | Çocuk süreç başına ayarlanabilir evre sayısının üst sınırını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | ThreadLimit sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | mpm_winnt , worker |
Uyumluluk: | mpm_winnt için Apache 2.0.41 ve sonrasında mevcuttur. |
Bu yönerge, Apache sürecinin ömrü boyunca ThreadsPerChild
yönergesine
atanabilecek azami değeri belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma
sırasında değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat ThreadsPerChild
değişiklikleri dikkate
alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
ThreadLimit
değeri ThreadsPerChild
değerinden yüksek bir
değere ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
ThreadLimit
ve ThreadsPerChild
değerleri sistemin
işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir. Bu yönergeye
Apache sunucusunun çalışması için öngörülmüş en büyük değerden daha
yükseğini atamayınız.
ThreadLimit
yönergesinin öntanımlı değeri
mpm_winnt
için 1920
, diğerleri için
64
’tür.
Ek Bilgi
Sunucu içinde derlenmiş olarak ThreadLimit 20000
şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (mpm_winnt
için
15000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
açmasını engellemek için düşünülmüştür.
ThreadsPerChild Yönergesi
Açıklama: | Her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | ThreadsPerChild sayı |
Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | mpm_winnt , worker |
Bu yönerge, her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını
belirler. Çocuk süreçler bu evreleri başlatıldıklarında oluştururlar ve
bundan daha fazlasını asla oluşturmazlar. mpm_winnt
gibi sadece bir çocuk sürecin bulunduğu bir MPM kullanıyorsanız, bu
sayı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar büyük olmalıdır.
worker
gibi çok çocuk süreçli bir MPM kullanıyorsanız,
toplam evre sayısı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar
büyük olmalıdır.
ThreadsPerChild
için öntanımlı değer
mpm_winnt
kullanıldığında 64
diğerleri
için 25
’tir.
ThreadStackSize Yönergesi
Açıklama: | İstemci bağlantılarını elde eden evreler tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden uzunluğunu belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | ThreadStackSize boyut |
Öntanımlı: | NetWare üzerinde 65536; diğer işletim sistemlerinde
değişir. |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | mpm_netware , mpm_winnt , event , worker |
Uyumluluk: | Apache 2.1 ve sonrasında mevcuttur. |
ThreadStackSize
yönergesi, istemci
bağlantılarını elde eden evreler ve bu bağlantıları işlemekte yardımcı
olan modül çağrıları tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden
uzunluğunu belirler. Çoğu durumda işletim sistemi yığıtı uygun bir
boyuta ayarlar, fakat yine de ayarlanmasını gerektirecek bazı durumlar
olabilir:
- HP-UX gibi görece küçük yığıt boyuna sahip platformlarda, Apache,
görece büyük yığıt alanı kullanan bazı üçüncü parti modüller yüzünden
çökebilir. Bu modüller öntanımlı yığıt boyu daha büyük olan diğer
platformlarda sorunsuz çalışabilir. Bu tür çökmeler
ThreadStackSize
yönergesine daha büyük yığıt boyu atanarak çözümlenir. Böyle bir ayarlamayı sadece üçüncü parti modülün üreticisi bunun gerekliliğini belirtmişse veya Apache’nin evre yığıt boyutunun küçüklüğünden dolayı çöktüğü teşhis edildiği takdirde yapınız. - Öntanımlı yığıt boyu Apache sunucusu için gerekenden belirgin
şekilde büyük bazı platformalarda, eğer
ThreadStackSize
yönergesi ile bu boyuttan daha düşük bir değer atanmışsa çocuk süreç başına evre sayısının yüksek olduğu durumlarda bu yığıt yetmeyebilir. Böyle bir ayarlama sadece sunucunun öldüresiye denendiği dolayısıyla yığıt boyutlarının aşırı zorlandığı deneme ortamlarında yapılmalıdır. Gereken en küçük yığıt boyutu kullanılan modüllerle sıkı sıkıya ilintilidir, fakat sunucu yapılandırmasında yapılan bir değişiklik mevcutThreadStackSize
ayarını geçersiz hale getirebilir.
ThreadStackSize
değerinin azaltılması önerilmez.
Bazı platformlarda (Linux dahil), 128000 değeri zaten çok düşüktür ve bazı
modüllerde çökmelere sebep olabilmektedir.User Yönergesi
Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı kullanıcıyı belirler. |
---|---|
Sözdizimi: | User unix-kullanıcısı |
Öntanımlı: | User #-1 |
Bağlam: | sunucu geneli |
Durum: | MPM |
Modül: | prefork , worker |
Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. |
User
yönergesi, sunucunun hangi kullanıcı olarak
isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
sunucunun root
olarak çalıştırılmış olması gerekir.
Sunucuyu root
dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
sunucu belirtilen kullanıcıya geçemez ve mevcut kullanıcıyla çalışmaya
devam eder. Eğer sunucuyu root
olarak başlatmışsanız ana
süreç root olarak çalışmaya devam edecektir. unix-kullanıcısı
şunlardan biri olabilir:
- Bir kullanıcı adı
- Gruba ismiyle başvurulur.
#
ardından kullanıcı numarası- Kullanıcıya numarası ile başvurulur.
Bu yönergede belirtilecek kullanıcının, başkaları tarafından üzerinde
değişiklik yapılabilecek dosyalardan başkasına erişemeyen bir kullanıcı
olmaması gerektiği gibi, HTTP isteklerini işlemek dışında işlemler de
yapabilen bir kullanıcı olmamalıdır.
Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
sistem yöneticileri nobody
kullanıcısını kullanırlar fakat
nobody
kullanıcısı sistemde başka amaçlarla
kullanılabildiğinden bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da
değildir.
Güvenlik
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
User
(veya Group
) yönergesine değer olarak
root
atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost>
taşıyıcısı içinde kullanımı
artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec
için
yapılandırırken SuexecUserGroup
yönergesini
kullanınız.